ALICIA NO PAÍS DAS MARABILLAS
Alicia no país das marabillas, como xa expliquei noutra entrada, é unha obra de Lewis Carrol. A comparación que hoxe vou a facer, é dun fragmento da película de Disney do ano 2010, cun libro dunha edición de 1973.
Na escena do filme, podemos ver a Alicia xusto despois de que lle pediran matrimonio. Ela ve a un coello branco con chaleco e un reloxo e asombrase da situación, confusa rechaza a petición e escapa ás presas atrás do coello. Neste fragmento só podemos ver ata a caída de Alicia no fondo da madrigueira, pero durante a caída ve pasar obxectos como un piano, libros, unha cama… Ao chegar abaixo, Alicia está confusa.
Neste vídeo vemos planos de distintos, comeza cun plano medio de Alicia e dun home, logo pasase a un primeiro plano dos pais e un de Alicia, hai un plano xeral de toda a xente que estaba vendo a pedida, hai tamén primeiros planos e planos xerais de Alicia correndo atrás do coello, un plano detalle dos seus pes, un xeral de cando se agacha na madrigueira e logo son todo planos variados das caidas de Alicia, tanto dende o seu punto de vista como vendo como ela se caía. O vídeo remata cun primeiro plano de Alicia no chan.
O cromatismo do comezo desta escena é en tons fríos, máis ben azulados, brancos, beige, cores pálidas, apagadas.. As imaxes que mellor representan estes tóns son o plano xeral de todas as persoas e o do namorado de Alicia de rodillas. Logo, pasase a tons oscuros, para crear intriga e curiosidade mentres Alicia cae pola madrigueira.
Só hai diálogo ao comezo, e só fala a protagonista da historia, dicindo poucas frases, en ton asustado e cobardía ante toda esa xente a que se presenta. Logo di «Hola?» e xa cae.
Esta mesma escena, no libro comeza así:
Alicia empezaba ya a cansarse de estar sentada con su hermana a la orilla del río, sin tener nada que hacer: había echado un par de ojeadas as libor que su hermana estaba leyendo, pero no tenía dibujos ni diálogos. «¿Y de qué sirve un libor sin dibujos ni diálogos?», se preguntaba Alicia.
Así pues, estaba pensando ( y pensar le costaba cierto esfuerzo, porque el calor del día la había dejado soñolienta y atontada) si el placer de tejer una guirnalda de margaritas la compensaría del trabajo de levantarse y coger las margaritas, cuando de pronto saltó cerca de ella un Conejo Blanco de ojos rosados.
No había nada muy extraordinario en esto, ni tampoco le pareció a Alicia muy extraño oír que el conejo se decía a sí mismo: «¡Dios mío! Voy a llegar tarde» (Cuando pensó en ello después, decidió que, desde luego, hubiera debido sorprenderla mucho, pero en aquel momento le parecía normal) Pero cuando el conejo sacó un reloj de bolsillo del chaleco, lo miró y echó a correr, Alicia se levantó de un salto, por que comprendió de golpe que ella nunca había visto un conejo con chaleco, ni con reloj que sacarse de él, y, ardiendo de curiosidad, se puso a correr tras el conejo por la pradera, y llegó justo a tiempo para ver cómo se precipitaba en una madriguera que se abría al pie del seto.
Un momento más tarde, Alicia se metía en la madriguera, sin pararse a considerar cómo se las arreglaría después para salir.
Al principio, la madriguera se extendía en línea recta y después torció bruscamente hacia abajo, tan bruscamente que Alicia no tuvo tiempo de pensar en detenerse y se encontró cayendo por lo que parecía un pozo muy profundo. (…)
O narrador deste texto está en 3º persoa e coñece os pensamentos de Alicia xa que fala do que pensaba Alicia e o que ela sente. Neste fragmento non hai diálogos, simplemente ela pensa para si mesma distintas frases, pero en ningún momento conversa con ninguén. O argumento deste fragmento é como unha rapaza pequena, pode chegar a fuxir atrás dun coello, sen saber donde pode chegar a acabar. Os personaxes que se mencionan son Alicia, a súa irmán e o coello branco.
Comparacións:
A diferenza máis clara de todas é o comezo, na película de Disney, Alicia sae como unha rapaza namorada, e no libro sae como unha nena que está aburrida de que súa irmán esté lendo libros, e non poida xogar con ela. Nos dous fragmentos, foxe tanto por pánico como por aburrimiento.
Logo diso, a forma na que Alicia cae na madrigueira é algo distinta, pero non tanto como o comezo, xa que é unha historia sola, con dous comezos diferentes, e dúas perspectivas, a primeira, Alicia como unha nena que está aburrida de non poder xogar e outra, Alicia como unha rapaza adolescente, aburrida do amor, e que foxe en busca de tranquilidade.
Os personaxes que saen nesta película son os seguintes:
Alicia
O Coello
A sabiduría é a filla da experiencia 